ஜாக்ரதையாக இரு

பிரியமானவளே...

எறும்புகளிடம்

ஜாக்ரதையாக இரு

அவை

இனிப்பைக் கண்டால்

கடத்திச் சென்றுவிடும்

இனிக்குது

உன் வீட்டு

உப்புத் தண்ணீர்

ஒவ்வொரு துளியும்

இனிப்பாய் இனிக்குது

விட்டில் பூச்சி

உன்னைச் சுற்றும்

என்னைப் பார்த்து

நட்போடு சிரிக்கின்றது

விளக்கைச் சுற்றும்

விட்டில் பூச்சியொன்று.

புரியவில்லை

பல மொழிகள் கற்க

எனக்கு

முப்பதே நாட்கள் பிடித்தது

உன்

விழி மொழி மட்டும்

முப்பது மாதங்களாய்

புரிய மறுக்கிறது

வெட்கப்படுகின்றன

உன் பெயரை

எழுதும்போது

மட்டும்

என் வீட்டில்

பேனாவும் பென்சிலும் கூட

வெட்கப்படுகின்றன

உன்னைத் தேடி

எல்லா பூக்களிலும்

தேன்

புளிக்கிறதாம்.

உன்

முகவரி தேடி அலைகின்றன

முற்றத்துத் தேனீக்கள்

நீயிருக்க...

கடல் நீரை

குடிநீராக்க

சாதனங்கள் எதற்கு?

நீ

இறைத்துத் தந்தால்

போதாதா!

நெய்யூத்த வாடி புள்ள

சின்ன சின்ன கூடு கட்டும்
சிட்டுக் குருவி போல நானும்
சிட்டு நீ வந்து தங்க
வீடு கட்டி வெச்சேன் புள்ள


சிங்காரி நீ வந்தா
நீ உடுத்த வேணுமுன்னு
சீமையில நான் போயி
பட்டு வாங்கி வந்தேன் புள்ள


தைமாசம் பொறந்ததுன்னு
அறுவடையும் முடிஞ்சதுன்னு
ஆசையில நானுனக்கு
பரிசம் போட ஓடி வந்தேன்


தாலி ஒண்ணு வாங்கி வந்து
நான் கட்டப் போகுமுன்னே
வேறொருத்தன் கட்டிப்புட்டன்
வேரறுந்து போச்சுபுள்ள


மாமான்னு ஓடி வந்து
மடியிலதான் தூங்குவியே
மாமனோட நெனப்ப இப்போ
உம் மனசு மறந்துடுச்சா

மருதாணி வேணுமுன்னு
மல்லுக்கு நின்னவளே
மருதாணி அரைக்கிறப்போ
மனச சேத்து அரைசுட்டியா

நெல்லறுக்கப் போகையில

நிழலாக வந்த புள்ள

நெசமாவே நீயும் இப்போ

நெஞ்சருத்துப் போயிட்டியே

உசுராக இருந்த நீயும்

ஊரு தாண்டிப் போயிட்டாலும்

உனக்காக வேணுமுன்னா

உசுரக்கூட தாரேண்டி

என்னுசுரு உள்ளவரை

உன்நெனப்பு வாழும் புள்ள

நெருப்புல நான் வேகும்போது

நெய் ஊத்த வாடி புள்ள

வலிமையால் அல்ல

கல் தோன்றி மண் தோன்றா காலத்தே

முன் தோன்றிய

மூத்தகுடி மக்கள்

ஒரு

மூர்க்க குடியின் கையில்

நசுங்குவது

மூர்க்க குடியின் வலிமையால் அல்ல

மூத்த குடியினரின் ஒற்றுமையின்மையால்.

நாம் தமிழர்

ஊரிழந்து உறவிழந்து
உடுப்பிழந்து உறுப்பிழந்து
கற்பிழந்து ......
இழப்பதற்கு இனி ஏதும் இல்லை
இலங்கையில் தமிழர்க்கு.
பட்டாடை பட்டாசு
பணியாரம் பூந்தி
இந்தியத்
தொலைக்காட்சியில்
முதன்முறையாக வரும்
சலனப்படம்...
களிப்பதற்கு இன்னும் வேண்டும் நமக்கு.

பனி

வானத்து வீதியில

வெள்ளி நிலா வாரயில

நட்சத்திரம் ஜொள்ளு விடுது

அது பனியாகி கீழே வருது

எண்ணங்கள்

நல்ல எண்ணங்கள்

வளர்பிறை ஆனால்

வாழ்க்கை

பௌர்ணமி ஆகும்

நல்ல எண்ணங்கள்

தேய்பிறை ஆனால்

வாழ்க்கை

அமாவாசை ஆகும்

அறிமுகம்

கோபம் கொப்பளிக்கும்

அப்பாவின் கண்களுக்கு

முதன் முதலாக

கண்ணீரை அறிமுகப்படுத்தியது

பாட்டியின் மரணம்

புதுமைப்பெண்

நிமிர்ந்த நன்னடையும்

நேர்கொண்ட பார்வையும் கொண்ட

பாரதி கண்ட புதுமைப்பெண்

முதன் முறையாகத் தலை குனிந்தாள்

தாலி கட்டிக்கொள்ள

பின்

நிமிர்த்தவே இல்லை

கேள்விக்குறி

முண்டாசுக் கவிஞன் போய்

மூன்று தலைமுறை ஆகிவிட்டது

அவனுக்கு

பராசக்தி காணி கொடுத்தாளா

என்பது மட்டும்

இன்றுவரை தெரியவில்லை

காற்று

ஒரு நாள்

மூச்சுக் காற்று

உள்ளே வர மறுத்தது

ஏன் என்றேன்

தேவதை இல்லாத இடத்தில்

பக்தனுக்கென்ன வேலை என்றது

உடனே

உன்னை கொண்டு என்னுள் வைத்தேன்

வந்து போய்க்கொண்டிருக்கிறது காற்று

நிலவு

அமாவாசையன்று

நிலவு வந்ததாய்

ஊரே அலறியது

வெளியே வந்து பார்த்தேன்

நீ நின்றிருந்தாய்

மீசை

ஆண்களுக்கு மீசை அழகு

என்று

ஏன் சொன்னாய்?

நம் ஊரில்

பள்ளிக்கு வரும் சிறுவர்களெல்லாம்

பென்சில் மீசை வரைந்துகொண்டு வருகிறார்கள்

பயம்

வானத்தில் இருந்து

உதிர்ந்த

தன் சிறகை எடுக்க

பூமிக்கு வந்தது பறவை

மனிதனைக் கண்டதும்

உயிரைக் காப்பாற்றிக்கொள்ள

மீண்டும் வானம் சென்றது

நீ பிறந்திருந்தால்

ராமாயண காலத்தில்

நீ பிறந்திருந்தால்

ராமன்

சீதைக்காக ராவணனைக் கொல்லாது

அரசாள அயோதியும் செல்லாது

உனக்கு சேவகம் புரியும்

சேவகனாகியிருப்பான்

வெட்கத்தின் மகளா!

நீ

வெட்டிப்போட்ட நகத்துண்டுகள் கூட

நான் தொட்டவுடன்

சிவந்து போயின

நீ என்ன

வெட்கத்தின் மகளா!

கூட்டம்

நீ
படிப்பறிவுள்ள மணமகன்
தேவை என்றதால்
எங்கள் ஊர்
முதியோர் பள்ளிக்கூடங்கள் கூட
நிரம்பி வழிகின்றன

பதவி உயர்வு

பருத்தி...

செடிகளின் தலைவியானது

மனிதர்களுக்கு உடையான நாளிலிருந்து

ராணியானது

நீ உடையணிந்த நாளில் இருந்து.

ஆராய்ச்சி

உலகிலேயே

வாசனையான பூ எதுவென்று

ஆராய்ச்சி நடக்கிறதாம்

பாவம்

அவர்களுக்கு

உன் விலாசம் தெரியவில்லை போலும்

அம்முச்சி

சின்ன வயசில்

அம்மா என்னை

அம்முச்சி வீட்டில் வளர விட்டாள்

அப்பப்ப வருவாள்

அணைத்து முத்தம் தருவாள்

அக்கா தம்பியை மட்டும்

அழைத்துக்கொண்டு போவாள்

அரண்டு புரண்டு நானழுதால்

அச்சு வெல்லம் ஊட்டிவிட்டு

அடுத்தமுறை போகலாமென்று

அடித்துச் சொல்வாள் அம்முச்சி

இப்போது

அம்முச்சி விட்டுவிட்டு போய்விட்டாள்

அச்சுவெல்லம் கசக்கிறது

நெஞ்சுக் கூட்டுக்குள்

நெருஞ்சிமுள் குத்தியதுபோல்

அப்பப்ப வலியெடுக்கும்

அழுதுவிட்டால் வலி தீரும்

பாவம்

உன்னைச் சூடிக்கொள்ள

கூந்தல் இல்லையே என்று

கண்ணீர் வடிக்கின்றன

பூக்கள்

சாட்சி

கண்ணகி சிலையருகே

கனஜோராய் நடக்கிறது

கற்பு விற்பனை

நம்பிக்கை

வற்றிப்போன ஆற்றிலும்

வைராக்யமாய் தவமிருக்கின்றன

கரைகள் ரெண்டும்

நிச்சயம் ஒரு நாள்

நீர் வருமென.

கண்டுபிடிப்பு

மூடிய இமைக்குள் இருந்து

பார்த்த போதும்

இருட்டுக்கும் வெளிச்சத்திற்கும்

வித்யாசம் தெரிகிறது.

என்ன கொடுமை சார் இது

புரையேறும் போதெல்லாம்

யாரோ நம்மை நினைக்கிறார்களாம்

சரி

மற்ற நேரமெல்லாம்

யாருமே நினைப்பதில்லையா!

விந்தை

புவியீர்ப்பு விசைக்கு

இன்றுவரை புலப்படவில்லை

பறவை எலும்பின் ரகசியம்

புலப்பட்டால்...

பறவைகள் நடக்கும்.

நன்றி மறப்பது

கடற்கரையோரம்

நடந்த போது

கடலலையொன்று புலம்பியது

என் கால் விரல்களோடு....

மனிதர்கள் நன்றி கெட்டவர்கள்

உப்பிட்டவன் வீட்டில்

ஒரு மொடக்கு தண்ணீர் குடிக்க மறுக்கிறார்கள்.

உண்மை

இருளைக் கட்டிக்கொண்டுதான்

ராத்திரி வருகின்றது

அந்த உடையின் அடர்த்தியில்

பல மனிதத் தவறுகள்

தலைதுவட்டப்படுகின்றன.

காதல்

எல்லோர் மணிபர்சிலும்
ஏதோ ஒரு புகைப்படம்
இருப்பது போல
எல்லோர் இதயத்திற்குள்ளும்
இறந்துபோன ஒரு காதல்
இருக்கும்.

நானும்

நீ
நடந்து சென்றபோது
நசுங்கிச் செத்த
புழு பூச்சி எல்லாம்
சொர்க்கம் செல்கிறதாம்.
நீ எவ்வழியே வருகிறாய்.....

!!!

மூலவர் கண்திறந்து பார்த்தார்

என

ஊரெல்லாம் பேச்சு.

நீ கோவிலுக்கு போனாயா!

இன்னமும்...

மேகவண்ணக் கூந்தல்

பளபளக்கும் கன்னங்கள்

சுட்டும் விழி பார்வை

எல்லாம் முதுமையடைந்து விட்டன....

இளமையில் நீ தந்த

இதழ் முத்தம் மட்டும்

இன்றும் இனித்துக்கொண்டிருக்கிறது.

நிஜம்

ஏதுமற்றதுதான்....

ஆனால்

ஏதோ இருப்பதுபோல்

பிரமை தருவதே

வானமும் வாழ்கையும்.

பத்திரமாய்...

காய்ந்து உதிர்ந்த பூ இதழ்கள்,
சிதறிய வளையல் துண்டுகள்,
தவறவிட்ட கைக்குட்டை,
முகம் கழுவ போனபோது
பெஞ்சில் ஒட்டிய ஸ்டிக்கர் பொட்டு,
தொலைந்து போன பேனாமூடி ,
தொலையாத அவள் பிம்பம்,
பத்திரமாய் இருக்கும் ...
இன்னொருத்தி வரும் வரை

யார்

எனக்குள்

முதலில் வந்தது

நீயா?

காதலா!

ஆச்சர்யம்!

நீ குளித்த

நீர் கலந்ததால்

கழிவுநீர்க் குழாய்கள் மட்டுமல்ல

கூவமே மனக்கிறதாம்

சென்னையில்.